سیمبۆلیزمی کۆمەلایەتی له هۆنراوەی ئێستا ک‍‍چێک نیشتمانمه

الملخص

الرمزية ظهرت في الأدب الكردي وكتابة القصص تبعا لمجموعة من الظروف والحالات الاجتماعية. هذه الأداة الأدبية تحوى بعض الثنايا الفنية والمجازية بطريقة تشد القارئ لها. شيركو بيكةس هو احد الشعراء الذي قام بتسليط الضوء على التعبير الرمزي وعلاقته مع قضايا المجتمع فى شعر (الان فتاة هي موطني)، لقد حاول عرض مشاكل وقضايا المجتمع بإستخدام الرمزية التعبيرية بطريقة يمكننا القول بأن شعره كان عبارة عن انعكاس مجتمعه والحقبة الزمنية للمجتمع. فى هذا البحث سوف يتم عرض اهداف الرمزية الاجتماعية عن طريق استخدام الطريقة الوصفية-التحليلية بطريقة تعبر عن السياسة والمجتمع فى تلك الحقبة الزمنية للأخذ بنظر الاعتبار اسلوب الشاعر في اللغة والتعبير وكيفية تسليطه الضوء على القضايا الأجتماعية. نتيجة هذا البحث تبين كيف ان شيركو بيكةس عن طريق استخدامه عناصر الرمزية ( الاشارات- المجتمع) فى شعره ( الان فتاة هي موطني) قام بوصف ظروف عصره بطريقة استخدم فيها جميع مهاراته اللغوية لطرح القضايا الاجتماعية بكل وضوح والتي تعتبر اساس كتاباته.

چکیده

       مکتب سمبولیسم از جمله مکاتبی است که با توجه به اوضاع و احوال جامعه وارد عرصه­ی ادبی و داستان نویسی در ادبیات کردی شد و این مکتب دارای نشانه­ها و اشاره­های هنرمندانه­ای است که مطالب را بر خواننده القا داده و او را در ابهام فرو می­برد .شیرکو بیکس از جمله شاعران متعهدی است که در سروده “ اینک دختری میهن من است”  بیشترین توجه را به طرز بیان سمبولیسم در رابطه با مسائل اجتماعی داشته است. وی برای بیان مشکلات و آرمان­های مردم، از زبانى سمبلیک و نمادین بهره برده است تا آنجا که این سروده را می توان آیینه تمام نمای جامعه عصر وی دانست. در این پژوهش سعی بر آن است که به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی یکی از سروده های فاخر وی «اینک دختری میهن من است» به سمبلهای شعری او با توجه به بستر سیاسی و اجتماعی عصر شاعر پرداخته شود تا از این طریق نشان داده شود که شاعر تا چه اندازه با زبان و بیان سمبلیک پایبند مسائل اجتماعی بوده است. نتایج آمده از این پژوهش نشان می­دهد که شیرکو بیکس با بهره­گیری از دو ویژگی بارز سمبولیسم اجتماعی یعنی نمادگرایی و جامعه­گرایی در سروده «اینک دختری میهن من است» به توصیف شرایط عصر خویش پرداخته است و در این راستا از همه­ی ظرفیت­های زبانی و بیانی در نمادسازی استفاده کرده است و نقش عمده و به سزایی در طرح نمادپردازی سیاسی- اجتماعی ایفا می­نماید تا آنجا که در اشعار وی نوعی روح تعهد و التزام به مسایل سیاسی و اجتماعی به چشم می­خورد که در واقع بن مایه­ی اصلی اثر اوست.

پوختە

رێبازی سیمبولیزم لەو رێبازانەیە کە بە پێی باروودۆخ و هەلومەرجی کۆمەڵ هاتە ناو پانتای ئەدەبى و چیرۆکنوسی ئەدەبیاتى کوردیەوە. ئەم رێبازه هەندێک نیشانە و ئاماژەی هونەرمەندانەی هەیە کە باسەکان بە خوێنەر دەگەینێت و سەرسامى دەکات. شێرکۆ بێکەس لەو شاعیره دەروەستانەیە لە هەڵبەستی (ئێستا کچێک نیشتیمانمه) زۆرترین سەرنجی داوەتە شێوەی دەربڕینی سیمبولیزم لە پەیوەندى لەگەڵ مەسەلە کۆمەڵایەتیەکاندا. ئەو بۆ دەربڕینی کێشە و ئامانجەکانی خەڵک لە زمانی سیمبۆلیک و ڕەمزی کەڵکی وەرگرتووه، تا ئەو جێگایە کە دەکرێ بڵێین ئەم هەڵبەستە ئاوێنەی باڵانوێنی کۆمەڵەی سەردەمى ئەوە. لەم توێژینەوەیەدا هەوڵدەدرێت، بە شێوەیەکى پەسنی-شیکارى هەڵبەستی(ئێستا کچێک نیشتیمانمه)  سەڕەنج بدرێتە سیمبوڵە شعریەکانی ئەو بە پێی زەمینەی سیاسی و کۆمەڵایەتى سەردەمی شاعیر تا لەم رێگایەوە نیشانبدرێت کە شاعیر تا چ ڕادەیەک بە زمان و دەربڕینى سیمبۆلیک دەروەستى مەسەلە کۆمەڵایەتیەکان بووە. ئەنجامەکانی ئەم توێژینەەوەیە دەریدەخات کە شێرکۆ بێکەس بە سودوەرگرتن لە دوو تایبەتمەندی بەرجەستەی سیمبۆلیزمی کۆمەڵایەتى واتا (هێماخوازی- کۆمەڵخوازی) لە هەڵبەستی (ئێستا کچێک نیشتیمانمه) دا بارودۆخی سەردەمی خۆی وەسف دەکات و لەو پێناوەدا هەموو توانا زمانى و دەربڕینیەکان لە هێماسازیدا بەکاردهێنێت. رۆلێکی سەرەکى و گرنگ لە خستنەڕووی هێمای سیاسی کۆمەڵایەتى دا دەگێرێت، تا ئەو جێیەى کە لە هەڵبەست و هۆنراوەکانى ئەودا جۆرێک ژیانی دەروەست و پابەندى بە مەسەلە سیاسی و کۆمەڵایەتییەکان بە ڕوونی دەبێنرێت کە لە ڕاستیدا بناغەی سەرەکى بەرهەمەکانی پێک دێنێت.